Tuesday, May 29, 2018

लेहेर

वोहं समंदर कि लेहेर बस पावं को छूकर निकल गई   
देखता रहा बस उसे गुजरते..... दूर जाते
सेहम सा गया दिल
कुछ बुलबुलो के तुटने से 

कुछ पास आकर बस छूके निकल गया
धसती ऊस रेत में सिसकते सिसकते मीट गया
पाना चाहता था उसे
हासील करणें कि कोशिश में
सरकता गया न जाणे कही

दूर कहि वोहं लेहेर कि आहट
बिना दिखे अनजानी सी
कोशिश पास आणेकी
बस छूके दूर जानेकी
ख़ुशी मेरी इसी तरहा, लेहेर की जैसी
और गम कुछ उस घने सागर सा ...... फैला हुआ
बस एक ख़ुशी की लेहेर के इंतझार में यही   
खोते रहता हू उस रेत को कही


- सागर 

Saturday, March 4, 2017

पाऊस (परदेशातून घरच्या पावसासाठी आतुर झालेलं मन..!!)


मुंबईच्या पावसाची आठवण येते खूप
इथे 'आपल्यासारखा' पाउस पडतच नाही
अधून मधून नेहमीच येणाऱ्या पाहुण्यांसारखा वर्षभर येतच राहतो
मनापासून वाट पहावी त्याची अस वाटतच नाही

ऑफिसच्या ठरलेल्या वेळेसारखा मोजूनमापून पडणारा इथला पाउस
त्याला आपल्या बेधुंद कोसळणाऱ्या पावसाची सर नाही
हात पसरून स्वच्छंद भिजावं
एवढ मनमोकळ आकाशही नाही

मुंबईचा पाउस आठवावासा वाटतो खूप
मरगळ झटकावी तशी फडफडणारी झाडांची पान
सोसाट्याचा वारा आणि काळ्या ढगांची गर्दी
पाण्याने ओथंबून कोसळायला आतुर झालेले ते काळे ढग
घरातली झाडासमोरची ती खिडकी
आणि हातातला तो चहाचा कप
उडणारे ते केस आणि वाऱ्याबरोबर आलेले पावसाचे ते पहिले थेंब

"कधीची वाट पाहतोय तुझी", पुन्हा उशीर केलास म्हणणारे मन
आणि पावसाचे सगळे गुन्हे माफ म्हणत पुन्हा त्याला आपलस करणार मन
त्याने खूप बरसाव, वर्षभर मनात साचलेल धुवून काढव
मन प्रसन्न व्हाव पुन्हा, झाडाच्या धुतलेल्या पानांसारख

रात्री झोपताना बाहेर पडणारा तो पावसाचा आवाज
अंगावर ओढलेली ती गोधडी आणि मनात अजूनही भिजणारे आपण
आपला मुंबईचा पाऊस खरच काहीतरी वेगळाच आहे
त्याची आपली म्हणून वाट पाहन यातच खरी मजा आहे
-सागर

Saturday, December 6, 2014

परछाई

कुछ तारे बस जमी पर उतरते उतरते रेह गये
दिल बस ख़ुशी कि आजमाईश करता रहा
धुंधली आखोमे चाह्तोका बादल झुमता रहा

तुम आये ना आये
बस सोचमे तुम्हारी गेहराई
कुछ आते जाते लम्हे
और दूर कही धुंधली परछाई
बस  परछाई नजदीक आते आते रेह गई

बस एक बार आ जाना
दूर जाते जाते एक नजर समा जाना
कुछ पुराने किस्से, बस बिना कहे केह जाना ||

-- सागर

Sunday, September 7, 2014

काश तुम समझ पाती में क्या सोचता हु ||


मन को अगर मेरे पढती , समझती जरा
सेहमे उस दिल को संभालती जरा 
खुद्के के खयालोसे बाहर आकर तराशती जरा 
तो तुम समझ पाती के में क्या सोचता हु ||

पानी के बहाव को हाथो में समेटती तुम
दो घुट मुझे भी पिलाती जरा 
बंद आंखोसे दिलमे उतरते पानी को गर सेह्जती तुम 
तो तुम समझ पाती के में क्या सोचता हु ||

अपनी दुनिया में ही गुम हो कही
तलाशती मेरी आंखे तुम्हे दरबदर कही
समझ पाती गर आखोंकी चरमराहट तुम
तो तुम समझ पाती के में क्या सोचता हु ||

तुम्हारी परछाईमें खोई परछाई मेरी 
ख़ुशी से उलझी तुम में किस्मत ये मेरी 
उलझी परछाई कि तरहा, गर दिलोकी किस्मत भी उलझी होती 
तो तुम समझ पाती के में क्या सोचता हु ||

-- सागर 

Thursday, September 4, 2014

ए दिल कही और चल !!


ए दिल कही और चल 
सुना मन, सुनी आंखे लिये
ए मेरे दिल कही और चल !!

पुराने दरवाजे, पुराणी खिडकीया
पुराने झरोके, पुराणी हस्तीया
नये उजाले तखने , 
ए दिल कही और चल !!

धुवेमे खोई येह राहे
उमदी भरी भीड खोले ही बाहे
मुझे मेरी राह दिखाने 
ए दिल कही और चल !!

खो गया हु अपनो में हि कही 
परछाइयोमे धुंधली परछाइ मेरी 
अपनी परछाइ कि तलाश मे
ए दिल कही और चल !!

पुराने किस्से, पुरानी बाते 
नई उम्मिदे, नई चाहते
उम्मिदोकी इस दोहराहत से बहर लेकर
ए दिल कही और चल 

तू ना जाने रुका है कही
हथेलियोमे जखडी हथेलि मेरी
तोडके ये सारे बंधन यही
ए दिल कही और चल !!

खुदमे समाने कि कोशिश ये मेरी 
हवा मे मुस्कुराती बालो कि उलझन ये कही 
चंदा कि चांदणी लिये, धुंधली शाम लिये 
ए दिल कही और चल !!
ए दिल कही और चल !!

- सागर 

Thursday, August 7, 2014

असण आणि नसण....आपल्यात नसलेल्या .. असलेल्यांसाठी..!!


असण आणि नसण
फारसा फरक नसलेल्या शब्दांमध्ये 
अस्तित्वाच अस्तित्व सामावलंय 

श्वासाच्या उष्म्यापासून, बंद श्वासाच्या थंडाव्यापर्यंत
असलेल्या सर्वांमधून, नसलेल्या सर्वांमध्ये 
आयुष्यातले हसरे आणि रडवे अनुभव
अर्ध्यावरच सोडावे लागणारे आयुष्याचे पर्व

श्वासांनी केलेल्या झुंजीपासून, आठवणींच्या उजळणीपर्यंत 
आईच्या उदरातल्या पहिल्या श्वासापासून 
अडखळनाऱ्या शेवटच्या श्वासापर्यंत 
आयुष्याच्या एका पल्ल्यापासून .. सरणापर्यंत 

पुन्हा आयुष्य, कुणाच्या असण्यापासून नसण्यापर्यंत 
उरलेल्या आठवणींपासून, कुठेच नसलेल्या जाणिवेपर्यंत
उरलेल्या वस्तूंपासून, कुठेच नसलेल्या अस्तित्वापर्यंत 

डोळ्यातून पाझरणारे अश्रुंचे बांध 
अजून गरज आहे तुझी, आर्जव करणारे मन 
नको सोडून जाउस म्हणणाऱ्या हातांना
उडणाऱ्या, जळणाऱ्या राखेचा होणारा स्पर्श
हृदय पिळवटून टाकणाऱ्या हाकेपासून, ऐकूही न जाणाऱ्या कानांपर्यंत 
असणाऱ्या आपल्यांपासून ... नसणाऱ्या आपल्यांपर्यंत...!!

-- सागर 

Sunday, March 31, 2013

बघ माझी आठवण येते का..??

रात्रीचे आठ साडे-आठ वाजलेले
ऑफिसातून हळू हळू उतरणारी तू
तुझी पावले आज संथ सावकाश
सरळ पण तरीही इथे तिथे शोधणारी तुझी नजर
न राहवून पुन्हा खाली बघून चालताना
बघ माझी आठवण येते का..??

आज सरळ स्टेशन कडे गेली नाहीस तू
समोरचा तो मरीन ड्राइव चा समुद्र
तो खळखळणारा सागर आणि अशांत वारा
वाऱ्यासंगे उडणाऱ्या तुझ्या त्या मोकळ्या केसांच्या बटा
इतक्या अशांतेतही तू तिथे एकटी आज
प्रत्येक येणाऱ्या त्या सागराच्या लाटेबरोबर
बघ माझी आठवण येते का..??

डोळ्यातल्या पाण्यासंगे सागराला निरोप देणारी तू
आणि मनात नसतानाही स्टेशनकडे वळणारी ती पावलं
आज ट्रेन पकडायची ती घाई नाही
एकटच जायचं आज पुन्हा
आज सोबत काय....पण मागच्या पुढच्या डब्यातही मी नाही
खिडकीतून एकटक बाहेर बघताना
बघ माझी आठवण येते का..??

एक एक स्टेशन जाताना
आठवणीही सरकत होत्या त्या मागच्या सहा वर्षाच्या
एकमेकांच्या हातात हात देऊन सुरु झालेला तो प्रवास
आणि अचानक त्या आठवणीने हसून रडणारी तू
कित्ती कित्ती क्षण ते आपले
तो प्रत्येक क्षण आठवताना
बघ माझी आठवण येते का..??

-- सागर 


Wednesday, March 13, 2013

उम्मिदे

कुछ धुंद्लीसी शाम
जरा झुकासा आसमान
मन कि पंखुडीयोमे समाई
एक नईसी पेहचान

दिल ख्वाईश जरा पुछो
थोडीसी उदास.......थोडीसी तनहाई देखो
मन आज बावरासा .... काफिरासा
साफ साफ धुंदलासा नजारा

सोच वही नई पुरानीसी
झिंदगी वही नई पुरानीसी
कुछ उम्मिदे नई नईसी
दिल मे समाई ख़ुशी ख़ुशीसी
आज रोता हुआ आसू सेहम सा गया
क्यू ना जाने बेहते बेहते रुक गया ....

शायद....

करवटे ले रही हैं झिंदगी
उदासीयोंकी ढल रही हैं शाम
पेहचान .... उम्मीदोकी
ख़ुशी ... आखरी बेह्ने वाले उस आंसू की
बेह जा ... समा जा..
मुझे खुदको पेह्चानाने दे जरा ..!!

-- सागर


Sunday, October 21, 2012

मनुष्य 'जात'

भिंती अस्वस्थ मनाच्या
जात, धर्म शापित
कुठेतरी अजूनही खोल मनावर
मत्सर द्वेष कटू अनावर 

गेले जवळचे दूर
ना जात धर्म एक
विष विष मनी
हा मनुष्य फक्त हिंस्त्र प्राणी

एकची शरीर ...एकची मन
जात पात अनेक मांडावया
आपुलेच पाय, आपुलेच हात
हिंसा मनी रक्त सांडावया

मी ना फक्त मनुष्य राहिलो
जात फक्त धरून चाललो
एकटा एकटा मी
सर्व एकच तरी.... दुभंगत राहिलो


- सागर

Monday, September 24, 2012

आपल जगण.. !!

ट्रेनच तिकीट काढताना लक्षात आलं, बाजूच्या खिशात ठेवलेली १०० रुपयाची नोट रुमाल काढताना पडली कुठेतरी. असे पैसे गेले कि दरिद्री, संपल्याची भावना येते न ती खूप वाईट असते हो..!!! सामान्य माणूस हो आपण, सकाळी प्रवास करता करताच संध्याकाळी मुलांना काय खायला घेऊन जायचं याचा विचार करून ५० रुपये बाजूला काढणारे आपण. मग असे आपल्या भाषेत काही खाता न पिता पैसे गेले कि हळहळण खूपच जीवाला लागत हो..!!

तसाच उभा राहिलो प्ल्यटफोर्मवर ... रोज उशीर होतो म्हणून आज घरातून लवकरच निघालो होतो , पण घाईघाईत १०० रुपये पाडून बसलो कुठेतरी, आज दिवस भर चलबिचल होत राहणार मनात....!!!

कसना आपल सामान्य माणसाच आयुष्य, किती काळजीने अक्षरशा पोखरलेल असत...!! अस पैसे पडणं किंवा असे इतर प्रसंग घडण आणि हळहळण सामान्य माणसाठी खूपच असामान्य गोष्ट आहे. कुठे लक्ष असत आजकाल माझ तेच कळत नाही, सकाळी पेपर वाचतानाच जो मूड खराब होतो तो दुपारी डब्बा उघडल्यावर  एकतर त्याहून खराब होतो किवा थोड फार हसू येत चेहर्यावर....चिडचिड वाढलीये आजकाल खूप...पण मला आज मनातल बोलावस वाटतंय .... प्रेमाने काकुळतीला येऊन चीड मांडावीशी वाटतीये..!!

जरा समजून घ्या जमल तर......!!

वर्तमानपत्रातले ते पहिले दुसरे आणि तिसरे पान
घोटाळा, भ्रष्टाचार, बलात्कार यांनाच मान
माझा ८००० चा पगार हि पुरतो हो आम्हाला
साहेब तुम्ही ८०००० कोटी कसे खर्च करता हे तरी कळू द्या राव आम्हाला

राग न वाटता , अभिमानच वाटतो तुमचा
कस बर जमत, सांगा कधी गरिबांना
१०-१२ तास काम, प्रवास करून थकत हो मन
तरी महिन्याच्या शेवटच्या तारखेकडे लक्ष ठेवून स्वतःच उल्हसित होत हो मन...!!

साहेब घोटाळ्यातल्या पैशात माझ्या घामाचाही पैसा आहे म्हणतात
मला नाही कळत हो साहेब..... लोकच म्हणतात
मुलगा सायकल मागतोय, पण या महिन्यात बायकोच आजारी पडली हो
सायकल राहिली, होत्या त्या पैशातून औषधही पूर्ण आली नाहीत हो
चाक माझ्या डोक्यात मात्र फिरत राहिली ... महिन्याचे उरलेले दिवस पाहून हो...!!

रोजचे कित्ती प्रश्न मांडलेले..
वाढलेल्या बस प्रवासापासून, सगळेच भाव वाढलेले
१०-१० रुपये खर्च होताना, महिन्याचे उरलेले दिवस आठवतात हो साहेब..
साहेब सांगा ना.. तुम्ही भ्रष्टाचार केले नसता तर थोड तरी स्वस्त जगता आल असत का हो साहेब...!!

५ वर्षातला १ दिवस मी राजा असतो
साहेब हात जोडून विनवणी करतात हो... भावूक मन होऊन मीही दुसर्या दिवशी मतदान करतो हो...

पण...

हात जोडणारे साहेब मोठे झालेत आता...
आज मी हात जोडून पाया पडल्या तरी साहेब ओळखताच नाहीत हो मला...
दुचाकी निशाणी असलेले साहेब, चार चाकातून थंड फिरतात हो आता...
साहेबांनी कुणाच्या प्रगतीसाठी हात जोडले तेच कळत नाही हो आता..
नगरसेवक / आमदार / खासदार साहेब सांगा ना ... मला ही थोडा पगार वाढवून हवाय हो, मुलाची सायकल राहिलीये अजून.. हात जाऊ दे, कुणाच्या पाया पडू, ते तरी सांगा हो साहेब आता...!!

नाक्यानाक्यावर पैसे खाल्याचा चर्चा होतात हो आता ...
साहेब....एवढ सगळ मोकळ मोकळ झालाय का हो आता..??
मी आपला परवा बसमध्ये २ रुपयाच कुणाचतरी पडलेलं नाण उचललच नाही हो ...!!
अब्रू कुणाची महाग, स्वस्त विचार करायला हवा हो आता..!!

साहेब १२ महिन्याचे आहात का हो तुम्ही..??
वाढदिवसाचे कित्ती कित्ती पोस्टर्स तुमचे??
काल बायकोचा वाढदिवस  विसरलो
साहेब...धन्यवाद तुमचे, निदान तुमच्या पोस्टर्सने आजतरी लक्षात आणले माझ्या

सामान्य माणसाचे दिवस कसे जाणार हो ..??
दडपण, भीती वाटते खूप
खूप जगावस वाटत पण
जीवघेणा प्रवास... जीव घेण्यासाठीच आसुसलाय
छातीवर ओझ जाणवत खूप
दडपते काळजीने छाती

हरवून जावस वाटत कधीतरी ....
सगळ सोडून स्वतासाठी डोळे बंद करून श्वास घ्यावासा वाटतो कधीतरी ...
सगळ नीट सुंदर होईल अस वाटत कधीतरी...!!

झाडाच पान व्हावस वाटत मला
सुंदर हिरवं गार
पाऊस झेलत ... कोवळी उन्ह घेत स्वछंद फडफडवास वाटत मला
चालेल छोट आयुष्य पण मोकळा श्वास घ्यावास वाटतंय मला ...!!

---------------------------------------------------------------------------
धक्का कोणी मारला???
ट्रेन आली वाटत ....पाठीच राहिलो आजही सर्वांच्या
आजही उभ्यानेच जाव लागणार वाटत मला....!!

----- सागर

Tuesday, July 24, 2012

मृत्यू ....एका आजोबांचा





८२ वर्षीय आजोबांचा मृत्यू .... रोजची तशी नेहमीचीच, दुर्लक्षीलेलीच एक सर्वसामान्य बातमी. घरातल्यांसाठी थोडी दु:खाची, इतरांसाठी थोड दु:ख आणि उपस्थित राहाण्याच निव्वळ कर्तव्य.....

पण या सर्वात काही व्यक्ती थोड्या जास्तच खिन्न असतात, सगळे गेलेल्या आजोबांच्याच वयाचे. खिन्न अगदी पापणी न मिटता शून्यात लावलेली नजर. वाटल, कि मित्र गेला असेल, आठवणीत गढले असतील, म्हणून जास्त लक्ष दिल नाही.

पण का कोण जाणे गेलेल्या आजोबांपेक्षा कदाचित शून्यात गेलेले आजोबाच जास्त डोळ्यासमोर येत होते. काय एवढा विचार करत असतील?

काय अंतर असेल एका मेलेल्या वृद्ध माणसात आणी भान हरपलेल्या अजूनही जिवंत धडधडणाऱ्या हृदयात?? तसे मृत्यू कुठल्याही वयात होतात, पण वृद्धाने वृद्धाचा मृत्यू पाहिल्यावर काय विचारतरंग उठत असतील, या गोष्टींचा नक्कीच विचार करावासा वाटतो ...

कदाचित थोड फार असाच वाटत असेल त्या .... आणि तश्याच इतर आजोबानाही!!


समोरचा तो निष्प्राण देह
ना हालचाल , ना गंध
थंड गार, न उष्मा श्वासाचा
मन शांत....कोमेजलेल
गेला तो ........

मी पण असाच जाणार??
कुठे गेला जीव माझा?
जीर्ण म्हातारा जख्खड होतो मी
तरी सगळे म्हणतात
वृद्धापकाळ म्हणजे दुसर बालपण

पण जगताच नाही आल मला
अंतरा अंतराने एक एक म्हातार बाळ जात राहील
ना रडल, ना हसलं
डोळे मिटले, ना पापण्या ओल्या
प्राण गेला, श्वास हि सोडला
सगळ पाहायचच राहून गेल
साल ..... पुन्हा जगायचंच राहून गेल

थकलो रे मी .... धावायचं होत मला
नाही नीट चालू शकलो....... लपायचं होत मला
असह्य वेदना आजाराच्या..... सर्व विसरून हसायचं होत मला
खुपश्या आठवणी...... मन मोकळ बोलायचं होत मला
पण एकटाच मी..... माझ मलाच होता नाही आल रे मला


माझाही श्वास असाच जाईल?
शांत निष्प्राण मेलेला मी .....मला अनुभवता येईल काही?
कस असेल ते सर्व?
कधी असेल ते सर्व?
मला जगायचं ..... अजून जगायचं!!
पोखरतय मला आतून
खूप धडधड वाढलीये
नका जाळू मला
माझा अस्तित्वच नष्ट करू नका
आज आहे... आणि उद्या राख????
तीही नाहीशी होईल... एका वाऱ्याबरोबर

उरेल फक्त .......माझा...............एक फोटो!!!


-------------------------------------------------------------------------------


---- सागर







Tuesday, July 3, 2012

मन अपेक्षांचे ओझे

(एक सुशिक्षित, सुसंस्कृत पण बेकार तरुण, आई वडिलांवर प्रेम करणारा, पावसावर प्रचंड प्रेम करणारा, नवा पाऊस, नव्या संधी घेऊन येईल अशी आशा करणाऱ्या तरुणाचे शब्द)


मन कोंदट भीतीचे
मन अपेक्षांचे ओझे
सुख आई-वडील
दु:ख अपेक्षांचे ओझे

आत उद्विग्न चळवळ
भूलथापा रोजरोज
डोळे पावसाकडे नंतर
आधी अपेक्षांचे ओझे

मन झुंजूमुंजू पाऊस
धुंवाधार बरसात
ओल्या पालवी संगे
रडू नाचत गातात

किती हसू, किती रडू
फक्त हाल, नाही बळ
अश्रू ओघळे गालावर
पाऊसही क्षणोक्षण

जड झाले मन माझे
सुख दु:ख बरसात
अश्रू ओघळे न थांबे
मन फक्त अपेक्षांचे ओझे


-- सागर

Thursday, April 30, 2009

मरण आणि आपण..!!!














(२६/११ च्या हल्या नंतर अगतिक होऊन लिहिले शब्द)

सामान्यांचा जीव अजुनही घुसमटतोय
उच्च्भ्रुंच्या फ़क्त मेणबत्या जलतायत
सामान्यांचे जीव ट्रेन आणि रस्त्यात जाणारे
महागडे जीव फ़क्त ताजवाल्यांचे .....!!

महागड्या चाकातुन ........उतरनारे सेलेब्रिटी
तिथून चालत ......मेनबत्या जाळन्यासाठी
उद्वेग कशाचा .....???
माणस मेल्याचा ...???....की ताज जळल्याचा .......???
की आता वर्षभर पार्ट्या होणार नाहीत याचा....???
आपणही असतो यांच्या बरोबर ....... N Series घेउन फोटो काढत॥!!

१० आले २०० मेले...
१०० राजकारणी आले,फक्त बोलून मारून गेले...
आता तर भाषणही संपली॥
लोकांचा प्रक्षोभ तर कधीचाच गाडला गेलाय
प्रत्यक्ष कृती ऐवजी नव्या शपथविध्या होतील॥
नव्या तिजोरया भरतील...... नव्या मंत्र्यांच्या ......!!!

भ्याड आहोत आपण...
लाचाऱ्यागत मदतीची भिक घेणारे....!!
स्वताचाच आक्रोश ऐकून कानावर हात ठेवणारे...!!

जगण्यापेक्षा मरनाच सोप्प जालय म्हननारे आपण
मुंबई स्पिरिटच्या नावाखाली घरून निघताना मुलांच्या तोंडाकड़े शेवटच पाहतोय अस पाहणारे आपण
धन्यवाद सहाव्या मजल्यावर बसलेल्या त्या मंत्र्यांचे
बाकि काही नाही निदान मरण तरी स्वस्त करणारे.....!!

शेवटी पुन्हा असेच जीव जाणार
पुन्हा अश्याच मेन्बत्या जळणार
सोन्याचा धुर निघनाऱ्या या जमिनितुन
आता फ़क्त रक्ताचे पाट मुरनार...!!!!

-----सागर



Tuesday, April 28, 2009

मन मनाची चाहुल..!!

मन आक्रांत .........हृदयात भयकांत
विचारांत ओथम्बुन ही .......ओठांवर शांत...!!
मन डोळ्यातले अश्रु ........... मन मिटत्या पापण्या
मन जिवाशी जड़.........मन फूलपाखरू हलके ...!!
मन अन्त्करनि घाव .......... मन प्रेमळ भावना
घाव घातल्या मनाला ...... तुझ्या स्पर्शाची कामना ....!!

मन शांत नही माझे
काळजात हळहळ ..!!
ओठावर स्मितहास्य
आत तिळ तिळ तुटे...!!
मन मनाची चाहुल
तुझ्या मनाचा आधार...!!
माझ्या अस्वस्थ मनाला
तुझ्या श्वासाची फुंकर...!!!


---- सागर

Tuesday, April 14, 2009

सुरुवात भावविश्वाची..!!

शांत बसून विचार केला कि, काही विचार नक्कीच विचार करायला लावतात. तुम्हालाही असाच वाटत असेल कधीतरी!!

समाज मन , सामाजिक प्रश्न आणि त्यातला सामान्य माणूस यात खूप गहिर नात आहे, थोडा विचार करूया ... खूप लिहूया.. !!!

धन्यवाद ..!!